-
Recent Posts
Archives
- September 2015
- March 2015
- January 2015
- December 2014
- October 2014
- July 2014
- April 2014
- March 2014
- January 2014
- December 2013
- November 2013
- August 2013
- June 2013
- April 2013
- March 2013
- January 2013
- December 2012
- September 2012
- June 2012
- May 2012
- April 2012
- March 2012
- January 2012
- August 2011
- July 2011
- April 2011
- February 2011
- December 2010
- November 2010
- September 2010
- August 2010
- July 2010
- June 2010
- May 2010
- April 2010
- March 2010
- January 2010
- December 2009
- November 2009
- July 2009
- May 2009
- November 2008
- September 2008
- August 2008
- July 2008
- April 2008
- March 2008
- November 2007
- September 2007
- August 2007
- June 2007
- May 2007
- April 2007
- January 2007
- December 2006
- November 2006
- October 2006
- September 2006
- August 2006
- July 2006
- May 2006
- April 2006
- March 2006
- February 2006
- January 2006
- December 2005
- November 2005
- October 2005
- September 2005
- August 2005
- July 2005
Meta
Monthly Archives: May 2006
消失
刚开机,碰到以前语言班的一个同学, 他于一个月前放弃了德国的学业,回国,现在在修养中。 互相问好,接着开了一阵玩笑。 旁边的朋友问是谁,一通解释。 突然想,以前刚来德国时候的一群人, 轮轮淘汰,现在剩下继续挣扎的恐怕只有四分之一或者五分之一了。 暂时不讨论对错是否,回国是不是就机会更多。 只是 从小学开始、中学、大学…同学朋友渐渐都离开了我的生活, 当然不时的也会认识一些新人, 比如和Kumpel相处已经有3年,但是谁知道也许就在不久, 大家就要在不同的城市甚至不同的国家工作生活了也说不定。 身边坐的这位刚认识的朋友可能更是如此… 一阵感叹,为什么这总是一个失去的过程, 而自己将变的更加孤独 朋友冒了一句: 你也在不断的离开你朋友的生活 好像很有道理 这样也许就公平啦
Posted in 未分类
6 Comments